1950 - 1953

Walne zebranie nowej organizacji WZKS WŁÓKNIARZ odbyło się 02.02.1950 r. W tym okresie klub skupiał około 1.500 członków i składał się z koła terenowego i kół fabrycznych. Celem kół terenowych był sport wyczynowy, a kół fabrycznych - sport masowy. Zamiast Zarządu była Rada Klubu. Rada WZKS WŁÓKNIARZ stała na czele koła terenowego i sprawowała ogólny nadzór nad kołami fabrycznymi, które mogły przyjmować inne nazwy i posiadały własne władze.

Wybory władz Rady Klubu wyłoniły:
Przewodniczący Stefan Jaworski (1948-1950) (IX)
Wiceprzewodniczący ds. organizacyjnych Zbigniew Pietrzykowski
Wiceprzewodniczący ds. gospodarczych Zbigniew Turski
Wiceprzewodniczący ds. kultury oświaty Marian Pietruszczak
Sekretarz Emilian Lewandowicz
Skarbnik Edward Szczepaniak.
Członkowie Wacław Niewiadomski, Stefania Romaldowska. Stanisław Siąkowski, Stanisław Szado, Tadeusz Szczurowski, Edmund Wojewódzki, sekretarz klubu F. Astel (od 10.1950 r.), R. Hand oraz Włodzimierz Chmielewski.
W PFSJ Nr 1 powołano Fabryczne Koło Sportowe JEDWAB, jako integralną część Terenowego Klubu Sportowego WŁÓKNIARZ. Rada Klubu działała tylko rok i została rozwiązana. Na czele nowej Rady Klubu stanął ofiarny i doświadczony działacz sportowy.
Przewodniczący Henryk Kamiński (1950-1957). (X)
Z chwilą powołania TKS WŁÓKNIARZ, któremu podlegały koła sportowe zakładów włókienniczych, cały majątek klubowy stał się własnością nowego stowarzyszenia.
W grudniu 1950 r. TKS WŁÓKNIARZ zwolnił lokal fabryczny przy ul. Spalskiej i przeniósł się do Powiatowego Domu Kultury przy ul Armii Czerwonej 6 (obecnie ul. I. Mościckiego). Opuszczone pomieszczenie przy ul. Spalskiej przejęło Koło Sportowe JEDWAB. TKS WŁÓKNIARZ staje się klubem zakładów włókienniczych.
Od lutego 1950 r. Rada Klubu rozpoczęła starania o przekazanie jednej z dwóch istniejących nad Pilicą przystani kajakowych. WŁÓKNIARZ otrzymał teren przystani TTW. Gruntowny remont obiektu przeprowadzono na przełomie lat 1950% 1951.